Był to pierwszy film w całości udźwiękowiony w standardzie Dolby Digital.

Pierwotnie w Selinę Kyle miała się wcielić Annette Bening. Jednak na krótko przed rozpoczęciem zdjęć aktorka dowiedziała się, że zaszła w ciążę i uznała, że najlepszym rozwiązaniem będzie rezygnacja z roli. Po gorączkowych poszukiwaniach zastępstwa, jej miejsce zajęła Michelle Pfeiffer, która za swoją pracę miała otrzymać honorarium w wysokości 3 milionów dolarów (o dwa miliony więcej od gaży, jaką miała otrzymać Bening).

 

W całym filmie znajduje się dokładnie 130 ujęć z efektami wizualnymi, z czego blisko 30 zawiera CGI (Computer-Generated Imagery, czyli obrazy generowane przy pomocy komputera). Był to pierwszy film z Batmanem, w którym wykorzystano tę technologię, a także pierwszy film w historii, w którym pojawiły się komputerowo-wygenerowane zwierzęta (nietoperze).

Tim Burton i Michael Keaton podczas realizacji pierwszego Batmana nie podpisali klauzuli gwarantującej im udział w drugim filmie. Reżyser wręcz niechętnie podchodził do pomysłu kręcenia sequela, sądząc że wszystko co miał do powiedzenia w temacie Batmana zostało powiedziane w pierwszym filmie. Zgodził się wyreżyserować Powrót Batmana dopiero gdy Warner Bros. dało mu całkowitą swobodę artystyczną.

Michael Keaton zgodził się powrócić do roli Bruce'a Wayne'a / Batmana dopiero gdy w projekt zaangażował się Tim Burton. Przekonało go również wyższe wynagrodzenie. Za swój występ w Powrocie Batmana miał otrzymać 10 milionów dolarów.

Przez długi czas planowano, aby ostatnim ujęciem filmu był pojawiający się na niebie symbol nietoperza. Tim Burton uznał jednak, że chce podkreślić mit o dziewięciu żywotach kotów i w ostatniej scenie musi pojawić się Kobieta-Kot. Wykonał szkic kadru, jak widziałby ostatnie ujęcie filmu, a spece od efektów specjalnych mieli na jego realizację zaledwie 9 dni. Michelle Pfeiffer zakończyła już prace na planie i była niedostępna, dlatego przy tworzeniu ujęcia wykorzystano kukłę ubraną w jej kostium. Ostatecznie Tim Burton nie był zadowolony z efektu, dlatego owe ujęcie nie znalazło się w filmie. Zamiast niego Catwoman (którą zagrała dublerka Michelle) dodano optycznie do wcześniej zrealizowanego ujęcia z odjeżdżającym w głąb Gotham autem Bruce'a Wayne'a. Zrealizowanie nowego zakończenie kosztowało twórców blisko 250 tyś. dolarów.

 

Wodny pojazd Batmana oraz tunel, którym Batman pędzi w finałowej akcji filmu, były w całości miniaturą wybudowaną w skali 1:3.

Głos faceta w automatycznej sekretarce Seliny Kyle, który odwołuje z nią randkę, to głos Tima Burtona.

Sam Hamm - autor scenariusza do pierwszego Batmana - napisał dwie pierwsze wersje skryptu do drugiego filmu. Wówczas Powrót Batmana (a właściwie "Batman II") był bezpośrednią kontynuacją hitu z 1989 roku, pojawiała się w nim Vicky Vale, w którą ponownie miała się wcielić Kim Besinger. Timowi Burtonowi jednak nie podobał się pomysł kręcenia sequela do tego stopnia (jak sam później stwierdził: "To nie jest sequel!"), że w miejsce Sama zatrudniony został Daniel Waters, który napisał nowy scenariusz, będący bardziej samodzielną historią. Choć Waters uchodzi za jedynego scenarzystę filmu, na niedługo przed rozpoczęciem zdjęć Tim Burton zaangażował do pomocy Wesleya Stricka, który przepisał większość dialogów i usunął część wątków zawartych w scenariuszu Watersa (niektórych zmian dokonywał już w trakcie kręcenia filmu). Wesley Strick nie został wpisany na listę płac, ale jego nazwisko znalazło się w jednym z brytyjskich zwiastunów Batman Returns.

Danny DeVito przeczytał w prasie, że jest kandydatem do roli Pingwina w drugim filmie o Batmanie na rok przed tym, jak zaoferowano mu tę rolę. Jak sam twierdzi, wcześniej nawet o tej roli nie pomyślał.

Nowy kostium Batmana ważył 25 kilogramów (55 funtów).

Film niemal w całości zrealizowano w studiach Warner Bros. w Los Angeles. Wybudowane Gotham City na blisko pół roku zajęło ponad 50% powierzchni hal należących do studia.

Początkowo planowano, aby ojca Oswalda Cobblepota zagrał Burgess Meredith znany z roli Pingwina w serialu z lat 60-tych. Zrezygnowano z tego pomysłu ze względu na wiek oraz problemy zdrowotne aktora.

Sean Young, która miała zagrać Vicky Vale w pierwszym Batmanie, ale została zastąpiona przez Kim Besinger ze względu na kontuzję, jakiej nabawiła się podczas przygotowań do roli w drugiej połowie 1988 roku, pojawiła się podczas castingu do drugiej części Batmana. Ubrana w strój Kobiety-Kota przeskoczyła sofę, na której powinna była usiąść i oznajmiła przesłuchującym kandydatki Markowi Cantonowi i Michaelowi Keatonowi - "Jestem Kobietą Kotem". Roli jednak nie otrzymała.

W pierwszej wersji scenariusza Max Shrek miał być prokuratorem okręgowym Harveyem Dentem. Dopiero po zmianie scenarzysty zmieniono tę postać na Maxa Shrecka, który na końcu miał się okazać starszym bratem Pingwina.

Michelle Pfeiffer przez blisko 6 miesięcy przygotowywała się fizycznie do wymogów roli. M.in. nauczyła się i sama wykonała wszystkie sceny z użyciem batu. Rekwizyt ten otrzymała również po zakończeniu zdjęć i trzyma go jako pamiątkę do dziś.

Przy rozpoczęciu realizacji drugiego bat-filmu zakładano, że pojawi się w nim Robin. Rolę miał otrzymać 19-letni Marlon Wayans, co wzbudziło sporo kontrowersji, zarówno ze względu na kolor skóry aktora, jak i jego dotychczasowe doświadczenie (był głównie znany jako komik). Sprzeczne informacją głoszą, że Tim Burton chciał aby jego Robinem był Tim Drake, a o zaprojektowanie jego kostiumu poprosił ówczesnego rysownika serii o Batmanie, Norma Breyfogle'a. Inne, że postać ta miała się nazywać po prostu "Robin". Miał on być mechanikiem, który zająłby się Batmobilem po tym jak pojazd został uszkodzony przez Batmana próbującego odzyskać nad nim kontrolę w scenie pościgu. Plotka głosi, że Wayans nawet nagrał screen-test swoich scen, a także że dostał wynagrodzenie za swoją rolę. Tim Burton uznał jednak, że ma wystarczająco dużo bohaterów w tej historii, dlatego ostatecznie postać Robina wycięto ze scenariusza.

Podczas premiery na kasetach VHS w Wielkiej Brytanii film otrzymał kategorię wiekową "15", gdyż kategoria "12", jaką otrzymał debiutując na dużym ekranie, nie była używana na kasetach do 1994 roku.

Na potrzeby filmu uszyto 60 kostiumów Kobiety Kota (w różnym stanie w zależności od wymogów scenariusza).

David Bowie odrzucił propozycję zagrania Maxa Shrecka, aby wystąpić w serialu Miasteczko Twin Peaks.

Danny DeVito odmówił odstąpienia miejsca dublerowi w scenie, w której wściekły tłum obrzuca Pingwina jajami i pomidorami.

Na potrzeby filmu zbudowano ponad 30 kostiumów Batmana.

Podczas nagrywania sceny, w której małpka wręcza list Pingiwnowi, charakteryzacja i rola aktora budziła tak duży lęk w zwierzęciu, że te nie chciało współpracować, a nawet zaatakowało "okolice intymne" aktora.

To najdłuższy z filmów o Batmanie z lat 1989-1997.

Michelle Pfeiffer przez kilkanaście sekund trzymała w swoich ustach żywego ptaka podczas kręcenia jednej ze scen. Wcześniej przygotowano do tej roli kukiełkę, ale aktorka i reżyser stwierdzili, że wygląda zbyt sztucznie.

Nałożenie charakteryzacji i kostiumu Pingwina na Danny'ego DeVito zajmowało codziennie od dwóch do trzech godzin.

Plakaty z podobizną Catwoman były regularnie wykradane z przystanków autobusowych jeszcze przed premierą filmu.

Choć na jesieni 1992 roku opublikowano w Polsce książkową oraz komiksową adaptację filmu (komiksową pod tytułem Batman Powraca), Powrót Batmana nie trafił na ekrany polskich kin. To jedyny aktorski film z Batmanem od Warner Bros., którego polscy fani nie mogli obejrzeć na dużym ekranie.