BATMAN

Reżyseria: Orson Welles
Scenariusz: Orson Welles

Obsada:

Gregory Peck/ Orson Welles - Batman George Raft - Dwie-Twarze James Cagney - Riddler Basil Rathbone - Joker Marlena Dietrich - Kobieta-Kot

Lionel Hutton, krytyk filmowy i historyk kina, przygotowując materiały do biografii Orsona Wellesa, odkrył iż w połowie lat 40. twórca Obywatela Kane'a bardzo poważnie przygotowywał się do realizacji filmu o Batmanie! Już w 1944 Welles rozmawiał o projekcie z ludźmi z National Comics (z której poźniej narodzi się DC Comics). Praca nad filmem rozpoczęła się jednak na dobre dopiero po ukończeniu Intruza w 1946 roku. Reżyser zgromadził ponownie ekipę, z którą współpracował przy Obywatelu Kane'ie i roztoczył przed nią wizję "niezwykłego doświadczenia kinowego, kalejdoskopu heroizmu i koszmarów, wizualizacje, jakich jeszcze nigdzie nie było, może poza podświadomością Goyi i samego Nicholasa Hawskmoora". Welles chciał stworzyć widowisko dla dorosłych widzów połączone z "napięciem i radością sobotnich seriali porannych, w zupełnie nowym stylu niepodobnym do czegokolwiek, co powstało w amerykańskim kinie do tej pory". Film otwierać miała scena śmierci rodziców Bruce'a Wayne'a - Thomasa i Marty, a kończyć walka superbohatera, pozbawionego maski, o swoje życie w więzieniu, które opanowali jego śmiertelni wrogowie: Joker, Kobieta-Kot, Dwie-Twarze i Riddler.

Na planie filmu miały spotkać się największe nazwiska tamtych czasów. Wśród dokumentów znalezionych przez Huttona są listy potwierdzające udział George'a Rafta, który miał zagrać Dwie-Twarze (rolę tę odrzucił Humprey Bogart), Jamesa Cagneya - Riddler, Basila Rathbone'a - Joker. Catwoman o tej samej przeszłości, jaką 40 lat później przypisał jej Frank Miller w komiksie Batman: Rok pierwszy, zagrać miała Marlena Dietrich. W scenariuszu nie uwzględniono natomiast postaci Robina. Przyczyną opóźnienia prac nad filmem i w końcu porzucenia projektu była niezgodność co do obsady roli tytułowego superbohatera. Welles chciał w podwójnej roli Batmana i Bruce'a Wayne'a obsadzić siebie, ale wytwórnia upierała się, że musi być to ktoś w rodzaju Gregory Pecka. Peck przyjął nawet propozycję, i podobno nakręcono jego zdjęcia próbne w kostiumie podczas przerwy, którą miał pomiędzy filmami Roczniak i słynnym Pojedynkiem w słońcu. Welles był jednak przeciwny. Uważał, że Peck w roli Batmana zrujnuje cały jego pomysł. Zdenerwowała go też sugestia wytwórni, by sam zastąpił Rathbone'a w roli Jokera. W efekcie po ośmiu miesiącach porzucił cały projekt i rozpoczął prace nad Damą z Szanghaju oraz MacBethem.

Reżyser nigdy nie wrócił do pomysłu adaptacji komiksu, ale aż do śmierci w 1985 pozostał wielkim ich fanem. W 1973 napisał nawet artykuł do pisma Village Voice, w którym wyrażał uznanie dla komiksu Denny'ego O'Neila i Neal Adamsa Green Lantern/Green Arrow. Uczestniczył też w jednym z pierwszych nowojorskich konwentów komiksu organizowanym przez Phila Seulinga. Odnalezione pamiętniki Wellesa zawierają wiele odwołań do książek, które czytał. Niezwykle pochlebnie wypowiada się w nich o nowej fali twórców komiksu przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, którzy sprawili, iż medium to zaczęto darzyć odrobiną szacunku.
Szkice do filmu autorstwa operatora Grega Tollanda oraz 36 stronicowy treatment Batmana miały zostać załączone do książki Huttona, która miała ukazać się w Stanach wiosną 2004 roku.

Rewelacje serwisu Comic Book resources przedrukowały witryny filmowe i komiksowe z całego świata. Istnieją jednak poważne wątpliwości co do wiarygodności powyższej informacji. Książek Lionela Huttona na próżno szukać w internecie, nazwisko to pojawia się tylko w związku z Batmanem Wellesa. Żaden z bohaterów powyższej historii (od Wellesa, poprzez aktorów aż po pracowników National Comics) nigdy nie wspomniał o niej w żadnym z wywiadów. Zastanawia również zaplanowana dla Jamesa Cagneya rola Riddlera - postać ta pojawiła się w komiksach o Batmanie dopiero w roku 1948 - jak więc możliwe, aby znalazła się w szkicu scenariusza.
Możliwe więc, że informacja ta jest zręcznym żartem - młodszym medialnym bratem zrealizowanej przez Wellesa na antenie radiowej Wojny Światów. Na opowieść o lądowaniu Marsjan wiele osób dało się nabrać...