Tytuł historii:Book Four: Scars Miesiąc wydania: Marzec 2008 (USA) Scenariusz: Frank Tieri Rysunki: J. Calafiore Okładka: J. Calafiore Kolory: Brian Reber Tusz: Jack Purcell Liternictwo: Randy Gentile Ilość stron: 32
Prostytutka przychodzi do Johnny'ego Denetto. Pełna blizn twarz mężczyzny przeraża kobietę, ale to dopiero początek krwawej nocy.
W międzyczasie Matches Malone jest opatrywany, lekarze są przekonani, że ich pacjent jest w śpiączce. Jednak, kiedy sztuczne wąsy zaczynają się odklejać, a rany zostały zatamowane, Bruce natychmiast wstaje z łóżka i unieszkodliwia lekarzy. Cała ta maskarada była potrzebna, by zyskać okazję, by dostać się do izby chorych.
Tymczasem w Iceberg Lounge dochodzi do walki, na miejscu jest też Scarecrow, który zaprowadza ekipę Scarface'a w ślepy zaułek, gdzie czekają uzbrojeni ludzie. Tobias zgniótł pierwszego przeciwnika. Crane wybrał właściwą osobę, ale Whale nie zamierza dotrzymać swojej części umowy.
Przykładowe Strony:
Okazuje się, że jednym członkiem nowego gangu z Iceberg Lounge jest Dick Grayson, nie wie on jednak, że ktoś cały czas ma go na celowniku.
W Metropolis, Oracle, Wildcat i Robin mają już sprawdzić, kim jest ich nieproszony gość, jednak w ostatniej chwili przeciwnik aktywuje swój system maskujący. W wyniku wybuchu siedziba Oracle przestaje być bezpiecznym miejscem.
Bruce nie może się dostać do izby chorych, bo strażnicy przebyli wcześniej niż się spodziewał, ale nawet w takiej sytuacji udaje mu się wykonać swój plan. Bohater odkrywa, że tajemniczym więźniem jest Great White Shark.
Bullock podaje komisarzowi Gordonowi notatkę. Okazuje się, że Scarecrow stał się dosłownym strachem na wróble, a raczej na bohaterów w maskach, bo czas masek dobiegł końca.
Johnny obciął dziewczynie ucho, ale w Gotham ma jeszcze inne zadania do wykonania.
Tak jak można się było spodziewać, Bruce wszystko ukartował, by dostać się do izby chorych, a trzeba przyznać, że robi to niczym James Bond w filmie "Śmierć nadejdzie jutro". Wątek z Malone'em przyśpieszył i szkoda, że nie poświęcono mu więcej miejsca. Oczywiście zamiast tego mamy inne, niektóre równie interesujące, jak np. Scarecrow, który liczył na współpracę z Tobiasem. Jednak w Gotham nadszedł czas, gdy maski nie są mile widziane. Przykrywka Dicka wydaje się sprawdzać, ale cały czas nie wiemy do czego ma prowadzić ta cała gra.
Najmniej potrzebny jest wątek ze Spoiler. Gdyby twórcy wyjaśnili wreszcie, o co chodzi, ale zamiast tego wykorzystują jakiś system maskujący, który pozwala przeciwnikowi uciec i zniszczyć lokum.
Wyraźniej widać, że kolejne numery zawierają wiele wątków. Taka sytuacja nie zalicza się do plusów, bo tak dostajemy kawałek historii i tyle, nic więcej. Nie wiem, czy te przeciąganie wyjdzie całej miniserii na dobre. Jak na razie ogólnie jest dobrze, ale mogłoby być znacznie lepiej.
