.: KOMIKS :: USA :: DETECTIVE COMICS :: ROK 2007 :: DETECTIVE COMICS #825 :.
DETECTIVE COMICS #825
Tytuł historii:The Return of Dr. Phosphorus Miesiąc wydania: Styczeń 2007 (USA) Scenariusz: Royal McGraw Rysunki: Marcos Marz Okładka: Simone Bianchi Tusz: Luciano Del Negro Kolor: John Kalisz Liternictwo: John J. Hill Ilość stron: 32
Laboratoria badawcze Cadmus. Alex Sartorius leży uśpiony w kabinie wypełnionej wodą, będąc zarazem źródłem zasilania budynku, w którym jest przetrzymywany. Naukowcy przypatrują mu się, próbując w międzyczasie wydedukować sposób, w jaki Doktor Phosphorus żyje. Nagle w budynku pojawiają się zakłócenia prądu, w międzyczasie wybucha kapsuła Sartoriusa. Dr Phosphorus wyskakuje z inkubatora i atakuje lekarzy.
Parę godzin później. Na miejscu wydarzeń jest już komisarz Gordon wraz z Batmanem. Gordon zastanawia się kto jest sprawcą takich nietypowych zniszczeń. Opowiada Mrocznemu Rycerzowi, że jeden z poszkodowanych doktorów zmarł, a drugiego zawieziono do szpitala. Detektywi po chwili szukają jakichś śladów. Nieoczekiwanie komisarz znajduje żarzącą się kulę popiołu. W ostatnim momencie Batman ostrzegł go by jej nie dotykał. Gordon wyrzuca kulę, która sekundę później eksploduje, niszcząc mu krawat. Batman poznaje zapach tlenku fosforu(V), charakterystycznego dla Sartoriusa i wyrusza na poszukiwania dawno nie widzianego antagonisty.
Szpital w Gotham. Na stole leży poszkodowany w wypadku w Cadmus doktor, do którego podchodzi lekarz. Doktor medycyny pyta poszkodowanego o wybuch w laboratorium, na co naukowiec cierpiącym głosem mówi o ucieczce Phosphorusa. Przerażony lekarz natychmiast biegnie na dach, gdzie już na niego czeka Batman. Przerażony Dr Bell opowiada zamaskowanemu krucjatorowi o tym, że on, Chuch i Rupert Horn przekonali Sartoriusa aby zainwestował w elektrownię, której wybuch nadał Sartoriusowi niezwykłe moce. Od tamtej chwili Phosphorus przysiągł, że zemści się na osobach, które stały za tą eksplozją, która zmieniła go w potwora. Nagle, ni stąd ni zowąd na niebie pokazuje się Phosphorus. Szalony doktor chce, aby Batman się w to nie mieszał i zostawił mu Bella. Batman zrezygnował z tej opcji i rzucił w niego batrangami. Phosphorus zrobił unik, ciesząc się po chwili z niezdarności Nietoperza. Jednak Batman odparł, że nigdy nie chybia - batrangi uderzają w beczkę z wodą, która rozlewa się na Phosphorusa. Doktorowi jednak to nic nie zrobiło. Otoczona płomieniami postać rzuca się na Batmana, przez co ten spada z dachu. Podczas spadania naszemu bohaterowi udało się wypuścić linę. Tymczasem Phosphorus dorwał Bella i oparzył mu twarz. Batman ponownie przedostaje się na dach. Próbuje podejść do Bella lecz ten nagle cały zapłonął.
Przykładowe Strony:
Jaskinia. Batman zauważa, że w jakiś sposób Sartorius ewoluował od ich ostatniego starcia. Odkrywa, że zamienił się w żywy ogień. Doznaje olśnienia, gdy Alfred mówi mu, że idzie do gabinetu zażyć dwutlenek sodu z powodu silnych bólów brzucha. Bruce wpada na pomysł pokonania Sartoriusa.
Więzienie. Gordon rozmawia z Thornem. Nagle włącza się detektor dymu. Wartownik próbuje otworzyć drzwi, lecz te go parzą. Drzwi nieoczekiwanie wybuchają. Do pomieszczenia wchodzi Phosphorus, Godon próbuje ochronić Thorne'a. Phosphorus strzela kule ognia w broń Gordona, parząc mu przez to dłonie. Następnie Sartorius staje na Hornie, paląc mu plecy. Batman przybywa w ostatniej chwili. Oznajmia mu, że to już koniec. Phosphorus strzela do niego ogniem. Batman rzuca w niego gazowymi kulami, które gaszą jego ognistą aurę. W kulach znajdowała się pieczona sól, która odebrała Sartoriusowi jego płomienne moce. Paroma ciosami Batman pokonuje Phosphorusa- tym razem na dobre.
Dr. Phosphorus jest typowym przykładem trzecioligowego adwersarza Batmana. Twórcy tej postaci (Englehart i Rogers; czas narodzin? Lata 70.) wyciągnęli wnioski z lekcji należących do kursu: "Jak należy stworzyć antagonistę dla Nietoperza, który będzie dobrą postacią, ale zarazem nie będzie odbiegał od standardowego schematu". Jednakże zrobienie dla czarnego charakteru originu pełnego tragizmu i smutku, to nie wszystko. Pomimo 30-letniej egzystencji, dopiero w latach 90. rozwinięto koncept Dr Phosphorusa. Wtedy to w DCU jednym z najbardziej popularnych, a jednocześnie ambitniejszych komiksów był Starman Robinsona. Scenarzysta serii nadał postaci Engleharta i Rogersa własny styl i indywidualność, dzięki czemu Sartorius nie był ot, takim sobie villainem klasy B. Ta fikcyjna osobowość zapisała się w kartach komiksu z kultowej dzisiaj sceny finalnego starcia z Tedem Knightem, głównym bohaterem serii Robinsona. Niestety, czasy te minęły, a Phosphorus od czasu tamtej sceny nie pokazywał się zanadto w komiksach (w końcu tam zginął), aczkolwiek obecny był "duchowo" (patrz - Identity Crisis Meltzera).
Aż do tego komiksu.
Szczerze powiedziawszy mam mieszane uczucia do nowych scenarzystów komiksowych, gdyż po prostu nie wiem, czego po nich się spodziewać. Niemniej jednak całkowicie przekonałem się do talentu Royala McGrawa po lekturze Detective Comics #825. Zeszyt jest świetny. Scenarzysta konsekwentnie realizuje program człowieka, którego McGraw zastąpił przy pisaniu skryptu do Detective'a - Paula Diniego. Pomimo rażącej narracji i prostoty historii (który scenarzysta dzisiaj pisze dialogi w stylu: "A masz, Batmanie!"?) fabuła potrafi zaciekawić aż do samego końca. Numer ten nie powinien być nudnym doświadczeniem dla kogoś, kto oczekuje od komiksu kapitalnej końcówki, pasującym jak ulał do skryptu rysunkom i oddaniu kwintesencji postaci Phosphorusa, który (choć trudno w to uwierzyć) ma duże grono fanów na listach dyskusyjnych.
Ten numer jest dobrym wysiłkiem twórczego zespołu. Musze stwierdzić, że McGraw dobrze przejął pałeczkę po Paulu Dinim. Ciekawe, czy jeszcze go zobaczymy w Bat-Tyułach?
