.: KOMIKS :: USA :: MINISERIE :: BATMAN: THE WIDENING GYRE #1 :.
BATMAN: THE WIDENING GYRE #1
Tytuł historii:Turning and Turning Miesiąc wydania: Październik 2009 (USA) Scenariusz: Kevin Smith Rysunki: Walt Flanagan Okładki: Bill Sienkiewicz; Gene Ha Tusz: Art Thibert Kolor: Art Lyon Liternictwo: Jared K. Fletcher Ilość stron: 40
Cytat numeru:
Batman: "Heading to Arkham, so can you prep the car and make me a turkey on rye, please?"
Gotham City, kilka lat temu.
Nazistowki super-złoczyńca, Baron Blitzkrieg, wraz z Atomic Skullem atakują żydowską świątynię podczas uroczystości poprzedzających żydowski nowy rok. Duet czarnych charakterów ma zamiar zniszczyć zwoje Tory, wykradzione w przeszłości z Berlina. Niestety w obronie Żydów natychmiast staje Batman i Robin. To właśnie cudowny chłopiec, z uśmiechem na ustach, pokonuje głównego antagonistę, Blitzkriega, ratując przy okazji bezcenne zwoje.
Bludhaven, czasy teraźniejsze.
Dick Grayson, tym razem już jako Nightwing, wzywa Batmana do, z pozoru prostego, napadu na sklep. Okazuje się, że stoi za nim Baron Blitzkrieg. Duet superbohaterów nie ma problemów z pokonaniem go. Batmana dziwi fakt, jak po tylu latach walki ze złem Nightwing potrafi wciąż być tak wesoły. Chwilę potem Nightwing pokazuje Batmanowi prawdziwy powód, dla którego poprosił go o pomoc. W kostnicy jest ciało dilera, który został podziurawiony przez dzikie pnącza, takie jakich używa Pamela Isley. Problem w tym, że Poison Ivy przebywa aktualnie Arkham. Batman postanawia się tam udać, by zbadać całą sprawę.
Przykładowe Strony:
Już w drodze do zakładu Batmobil zostaje uszkodzony przez wyrastający z ziemi korzeń. Cały Azyl Arkham został porośnięty przez roślinne pnącze, a wokoło latają komary. Poison Ivy przejęła kontrolę nad szpitalem. Co dziwne nie uwolniła reszty pacjentów, takich jak Mad Hatter, Two-Face czy Joker. Gdy Batman, wyrąbując sobie drogę siekierą, dociera do Isley, ta próbuje go uwieść wydzielając swoje feromony. Nie działają one jednak na Nietoperza, ale pobudzają za to Killer Croca, który rzuca się na Batmana. Obrońca Gotham radzi sobie z nim za pomocą niezawodnej siekiery, jednak w tym samym czasie Ivy udaje się odurzyć Batmana narkotykiem, wydzielanym przez kwiaty. Gdy Pamela zaczyna dobierać się do Nietoperza pojawia się demon Etrigan. W tym momencie Batman zdaje sobie sprawę, że Ivy przejęła kontrolę w Arkham, aby zrobić z budynku swoją fortecę obronną przed tym potworem. Batman staje w obronie kobiety, ale nie ma szans w pojedynku z piekielną bestią. W momencie, gdy ma zostać zabity przed Demona, ktoś wylewa na Etrigana kubeł święconej wody, nie pozostając innego wyjścia, jak tylko zmienić się z powrotem, w swoją ludzką postać.
Zdziwiony Batman patrzy, kto go uratował, myśląc że to Dick lub Tim, lecz wybawicielem okazuje się całkowicie nieznana, zamaskowana postać, która odchodzi, nie mówiąc nic o sobie.
Po bardzo porządnym Cacophony, zespół Smith i Flanagan ponownie jednoczy się, by opowiedzieć historię całkowicie niezależną od wydarzeń z regularnego uniwersum. Widać reżyser Clerks wkręcił się w opowieści z Batmanem, gdyż teraz serwuje czytelnikom dwukrotnie dłuższą opowieść. Do tego całość o bardzo zagadkowym tytule Widening Gyre (w wolnym tłumaczeniu "Rozszerzający się wir"). Apetyt na historię jest wielki, grunt w tym, czy będzie rósł w miarę czytania.
Najśmieszniejsze, że po przeczytaniu pierwszego numeru ciężko powiedzieć, o co właściwie chodzi. Scenariusz jest napisany całkowicie w stylu Kevina Smitha. Batman jest postacią refleksyjną. Zastanawia się nad charakterem swojego pomocnika, interesuje się jego przeżyciami, martwi się o przyszłość i ogólnie podsumowuje, swój wpływ na życie wszystkich Robinów. Momentami aż za bardzo boli ta szczegółowa narracja, bo ile to już razy było porównanie tragedii Wayne'ów do morderstwa Graysonów. Prócz tego scenarzysta stara się nadać opowieści realistycznego klimatu, pozwalając zjeść Batmanowi kanapkę pomiędzy walką z neonazistą a penetracją szpitala dla obłąkanych. Kolejnym znakiem rozpoznawczym stylu Smitha jest natłok postaci z uniwersum DC. Joker czy Killer Croc mają (jak na razie) jedynie epizodyczne role, a oprócz nich i tak pojawiają się jeszcze Pam Isley i Etrigan. Smith czuje się w komiksowym świecie jak ryba w wodzie, stąd ciągnie z jego jak najwięcej, dodając też własnej inwencji, w postaci nowych charakterów.
Jednak na razie, jeśli chodzi o samą historię, to nie rzuca ona na kolana. Prawdopodobnie jeszcze za mało wiadomo, by ją oceniać, co nie zmienia faktu, że dosyć enigmatyczny początek, nie rzuca na kolana. Z drugiej strony nie rozczarowuje też, ale jak ktoś czytał chociażby Cacophony czy Kołczan to wie, czego się spodziewać.
Moim skromnym zdaniem, najgorszą częścią numeru są rysunki. Nie jest tajemnicą, że ich twórca to dobry znajomy Smitha, więc pewnie scenarzysta przymyka trochę oko, na fuszerkę, jaką miejscami odwala pan Walter. Szata graficzna sprawia wrażenie nie z tej epoki komiksowej. Perspektywa i dynamika strojów przypomina prace Dicka Giordano, myślę niestety, że nie celowo. Przy czym poszczególne kadry, zwłaszcza te, na których uchwycone są pojedyncze zbliżenia twarzy, mogą się podobać. Flanagan powinien trochę się po prostu poduczyć jak rysować obiekty w trójwymiarowej perspektywie.
Pomijając już wszystkie mankamenty, dzieło Kevina Smitha stanowi dobrą przeciwwagę dla wytworów Granta Morrisona, jego całej efektowności i kiczowatości. Nie zanosi się też na wielki crossover, więc Widening Gyre zapowiada się jako idealne uzupełnienie oferty DC Comics, zwłaszcza po zakończeniu serii Gotham After Midnight. Miejmy tylko nadzieję, że scenarzysta nie każe czekać na ujawnienie wszystkich tajemnic do ostatniego numeru i nakreśli drogę, do której zmierzają wydarzenia.
Ocena: 3,5 nietoperka
Autor: Roy_v_beck Nazi Forever
(Baronie Blitzkrieg, trzymamy kciuki)
