Przykładowe Strony:

Trzy dni później. Bruce już osiemnastą godzinę nie śpi. Najpierw 10 godzin był na cmentarzu, potem przez dwa dni próbował rozwiązać problem z OMAC'ami i skończył na badaniu trumny. Alfred próbuje mu przemówić do rozsądku i prosi, by zrobił przerwę na sen. Bruce jednak zaczyna wspominać człowieka, który wybudował sarkofag - Giovanniego Loscaso. Ten sam człowiek stworzył trumnę dla jego rodziców. Przy tworzeniu trumny dla Todda Loscaso pomagał syn. "Loscaso powiedział, że jego syn zrobił lepszą pracę, niż on sam. Jego syn był lepszym artystą, aniżeli jego ojciec. "To jest największy triumf ojca" powiedział. "Mieć syna, który przewyższa jego doskonałość"." Alfred spogląda na memoriał Todda, po czym mówi swemu paniczowi, iż "syn tym razem nie przewyższył swego ojca". Nastaje chwila ciszy. Bruce bierze piłę mechaniczną. "Zaczynam od nowa. Musiałem cos przegapić". Alfred po raz kolejny zatapia się we wspomnieniach. Tym razem przypomina sobie ten pierwszy raz, gdy Jason użył za dużo siły wobec swych antagonistów. Było to podczas znalezienia kryjówki dealerów narkotyków. "Życie idzie do przodu. Czasy się zmieniają. A wraz z nimi ludzie. Świat staje się mroczniejszy". Wtedy właśnie Batman uratował Cudownego Chłopca z rąk kryminalisty, który do niego strzelał, poprzez owinięcie jego ręki liną z batarangiem. Toddowi jednak to nie wystarczyło. Uderzył przestępcę w prawy obojczyk. Uderzenie było tak mocne, że złamało mu kość, a poszkodowany popadł w szok, przez co nie można go było przesłuchać i wyciągnąć informacji o osobach wyższych, które stały wtedy za przemytem narkotyków w Gotham. Lokaj pamięta kłótnie dynamicznego duetu. Bruce wytykał mu błędy, a z Jasona przemawiała jedynie złość. Przeprosił wtedy swego mentora, ale nie zmienił zdania, iż dealer nie zasłużył na taką karę. "To był pierwszy raz. Były jeszcze inne... dość mocniejsze przypadki. Ale wtedy po raz pierwszy panicz Bruce zdał sobie z tego sprawę. Wiedział, że Jason Todd to nie Dick Grayson. Nie chodziło o umiejętności, wytrzymałość czy nawet o sprawę następstwa. Jason był niebezpieczny".
Bruce skończył swoją pracę przed sarkofagiem Todda. Obwinia siebie przed Alfredem, że był taki ślepy, głupi i arogancki. Zrobił wszystko, co jest możliwe. Jednak przegapił coś, czego on sam nawet nie potrafi racjonalnie wytłumaczyć. Alfred, zniecierpliwiony, pyta o konkrety. Bruce mówi mu wreszcie prawdę - w trumnie nigdy tak naprawdę nie było żadnego ciała.