W latach 50. DC na pewien czas zrezygnowało m.in. z postaci Two Face’a. Martwili się, że rząd zaangażuje się w ich działalność, i o nastroje społeczne wywołane przez „Seduction of the Innocent” Frederica Werthama oraz Comics Code.

Interesujące jest jednak, że już w 1952 roku wprowadzono postać 50-50.

W historii zamieszczonej w „Star-Spangled Comics #128” z 1952 roku (autorstwa Davida Verna Reeda i Jima Mooneya), na pierwszej stronie widać postać jakby się mogło wydawać Two-Face’a.

Czy ze względu na honorarium, Bill Willingham nie mógł dać Huntress zimowego kostiumu?
Tak

W 1980 roku DC wprowadziło program tantiem, który był prawdziwym przełomem, w ramach niego płaciło twórcom tantiemy za wykorzystanie ich dzieł w innych mediach. Prezes DC Paul Levitz był szczególnie otwarty na tą kwestię. Jeśli był w stanie znaleźć sposób na płacenie twórcom tantiem za wykorzystywanie ich dzieł w programach telewizyjnych lub filmach, to udawało mu się to zrobić.

Ponadto DC płaciło również honoraria artystom za projektowanie nowych kostiumów (Neal Adams otrzymał ogromne wynagrodzenie za przeprojektowanie kostiumu Robina dla Tima Drake’a, ale oczywiście Adams miał zupełnie inny status niż zwyczajni rysownicy).