Ben Affleck w nowej roli w „Justice League: Part One”!

Natomiast ja do tej pory nie spotkałem się z żadną przekonującą argumentacją, która by wykazała jednocześnie w czym ten film jest DUŻO GORSZY od ostatnich gwiezdnych wojen, czy jakiegokolwiek filmu Marvela nie licząc może Winter Soldiera.

Chwalone pod niebiosa Avengers 1, to istny „Dzień niepodległości w konwencji Adama Sandlera w jego najgorszym wydaniu. Do cholery, w tych filmach nawet Hulk i Ultron zapodają suchary! Głupkowaty humor to jedno, ale brak wyczucia sytuacji i istoty bohatera to drugie . W Bayformersach przynajmniej Megatron jest Megatronem. Gdy jest czas na walkę, mamy pełną dramaturgii – bądź zwykłej siekaniny – ale walkę.

Dobrze, że Whedon poszedł już w diabły, bo jego poczucie humoru jest najwyraźniej skierowane do gimbusów i przygłupów. Z kolei smutne jest to, że teraz każdy próbuje go na siłę małpować i na dobrą sprawę Kapitan Ameryka w jego wydaniu wcale tak bardzo nie różni się od Deadpoola! (Śmieszków Galaktyki jeszcze zrozumiem, od kiedy wzięli archiwalny materiał komiksowy pod widelec, o który nikt wcześniej nie dawał j****)

Bardzo dobrym filmem był za to Hulk 2009, z Nortonem, przypominam, że będący również częścią tego uniwersum – film absolutnie pomijany i lekceważony. Bodajże również okazał się klapą finansową, a prezentował naprawdę dojrzałe podejście do postaci i problematyki kryjącego się wewnątrz zielonego olbrzyma.

Zabrzmię może śmiesznie, ale w moich czasach, dla dzieci były po prostu kreskówki, a filmy dla dorosłych. Kiedy ja szedłem spać, brat oglądał Blade’a albo Predatora z czerwonym kółeczkiem w górnym rogu. Ba, przecież nawet głupi Spider-Man 3 był od 16 lat w kinach. Problem jest taki, że dzisiaj film komiksowy kojarzy się z kinem rozrywkowym dla całej rodziny, na który wybierają się ze swoimi pociechami zamiast na Shreka czy Kung-Fu Panda. (Która zresztą ma dużo lepiej rozłożone akcenty humor-dramat niż przeciętny film od Marvel Studios)

Film Snydera przynajmniej jest konsekwentny w swoim stylu i tonacji.