Komiksowe miejskie legendy: brak zimowego kostiumu Huntress

Czy ze względu na honorarium, Bill Willingham nie mógł dać Huntress zimowego kostiumu?
Tak

W 1980 roku DC wprowadziło program tantiem, który był prawdziwym przełomem, w ramach niego płaciło twórcom tantiemy za wykorzystanie ich dzieł w innych mediach. Prezes DC Paul Levitz był szczególnie otwarty na tą kwestię. Jeśli był w stanie znaleźć sposób na płacenie twórcom tantiem za wykorzystywanie ich dzieł w programach telewizyjnych lub filmach, to udawało mu się to zrobić.

Ponadto DC płaciło również honoraria artystom za projektowanie nowych kostiumów (Neal Adams otrzymał ogromne wynagrodzenie za przeprojektowanie kostiumu Robina dla Tima Drake’a, ale oczywiście Adams miał zupełnie inny status niż zwyczajni rysownicy).

Jak się okazało opłaty doprowadziły do zabawnej sytuacji, w której Bill Willingham nie mógł dać Huntress kostiumu lepiej pasującego na zimowe warunki.

Tak Willingham wspomina jak doszło do też, że narysował historię z Huntress:

Pod koniec 1993 roku dzwoniłem po biurach DC w poszukiwaniu komiksu do narysowania. Neal Pozner redagował wówczas serię „Showcase ’93”. Tytuł pełnił podwójną funkcję, opisując zarówno Showcase jako miejsce dla nowych talentów, jak i historie o drugo- i trzecioplanowych postaciach DCU, które nie miały własnych regularnych serii. Chociaż nie byłem już wtedy nowym talentem, Neal nigdy wcześniej ze mną nie pracował i pozwolił mi narysować dwuczęściową historię Huntress, która pojawiła się (jak sądzę) w numerach 9 i 10.

W historii (napisanej przez Douga Moencha), w swojej sekretnej tożsamości jako nauczycielka Helena Bertinelli odkrywa, że jeden z jej uczniów jest maltretowany przez swojego ojca. Huntress namierza Walkera Stone’a, który jest zamieszany w nielegalny zakup broni. Przerywa transakcję, a mężczyzna, któremu udaje się uciec obwiania swojego syna o zdradę. Nim Huntress udaje się wrócić do domu chłopca, okazuje się, że ten został zamordowany przez ojca.

Huntress przysięga go zabić, ale musi wyśledzić go w znacznie innych warunkach klimatycznych, co spowodowało problem dla Willinghama!

Willingham widząc, że trop zaprowadzi Huntress w zaśnieżone góry Idaho, czuł, że bohaterka potrzebować będzie nowego kostiumu, który sprawdzi się na śnieżnych warunkach.

Huntress miała kilka dni na przygotowanie się do misji, a następnie podążyła za złoczyńcą do Idaho, z Gotham, późniejszym lotem. Przewidując to, starając się wykonać dobrą robotę ze scenariuszem i dokładnie przemyśleć jego implikacje, postanowiłem zaprojektować zimowy kostium Huntress. W końcu miała być żeńskim odpowiednikiem Batmana (choć działającym z mniejszym budżetem) i plasować się w jego ogólnym rankingu, jeśli chodzi o dowcip, przebiegłość i inteligencję, prawda? Każdy kretyn, wiedząc, że wybiera się w górzyste, zaśnieżone środowisko, ubrałby się inaczej niż w standardowy skąpy strój, który zwykle nosiła w Gotham, prawda? Nie. Problem polegał na tym, że jeśli DC pozwoliłoby mi zaprojektować dla niej nowy zimowy strój, musieliby zapłacić mi za to honorarium, ponad moją stawkę za stronę… Tego rodzaju bzdury po prostu nie mieściły się w skromnym budżecie „Showcase”. Bez względu na konsekwencje dla historii, Huntress po prostu musiała pozostać w swoim skąpym kostiumie.

Willingham postanowił więc pokazać Huntress trzęsącą się z zimna w swoim skąpym stroju na śniegu.

Źródło: CBR