Po ogromnym sukcesie Batmana producenci i studio Warner Bros. nie mieli cienia wątpliwości, iż musi powstać druga filmowa część przygód Człowieka-Nietoperza. A jedynym człowiekiem, który mogł się za to zabrać był oczywiście Tim Burton (w międzyczasie nakręcił Edwarda Nożycorękiego z Depp'em i Ryder). Tym razem twórca oryginału dostał zupełnie wolną rękę. Jako producent i reżyser w jednej osobie, Burton miał niemal całkowitą kontrolę nad tym, jak będzie wyglądał nowy film. Mógł zatem swobodnie wprowadzić wiele zmian do świata Mrocznego Rycerza oraz nadać mu swój niepowtarzalny styl i wizerunek.

Takim sposobem powstał obraz wręcz baśniowy (osadzony w okresie bożonarodzeniowym), głębszy i mroczniejszy od pierwowzoru - chwilami nawet zbyt mroczny. Zapierająca dech w piersiach scenografia oraz wyszukane kostiumy nadały filmowi niesamowitego klimatu, a jeszcze lepsza niż w części pierwszej muzyka (ponownie autorstwa Danny'ego Elfmana) dopełniła dzieła. Burton udowodnił, że jest twórcą wybitnym, ponieważ udało mu się stworzyć film dorównujący oryginałowi, sequel doskonały, który nie pozostawał w cieniu swojego poprzednika, a nawet pod pewnym względem go przebijał.

Za sprawą doborowej obsady reżyser położył przede wszystkim nacisk nie na akcję, ale na relacje między postaciami i ich wzajemną grę. Niestety, wbrew temu, co sugeruje tytuł filmu, Batman (podobnie jak wcześniej) nie jest jego głównym bohaterem. Najważniejsi są jego przeciwnicy, to oni skupiają na sobie całą uwagę widza. Zbrodniczy i fascynująco odrażający Pingwin, zagrany z przymrużeniem oka przez Danny'ego DeVito (odmienionego prawie nie do poznania przez charakteryzację). Cyniczny, zimny i elegancki przedsiębiorca Max Shreck o niesamowitej twarzy Christophera Walkena. A przede wszystkim Kobieta-Kot, zmysłowa i niebezpieczna dla mężczyzn, którym wypowiedziała wojnę, brawurowo zagrana przez Michelle Pfeiffer.

Bardziej niż poprzednik, Powrót adresowany jest do dorosłego widza, bo tylko on jest w stanie odczytać wszystkie cytaty i docenić stylizację na niemiecki ekspresjonizm. Być może dlatego - mimo bardzo dobrych recenzji, masowej widowni film spodobał się znacznie mniej niż część pierwsza. Tak więc zdarza się, że druga, najbardziej ambitna i mroczna część cyklu (podobna sytuacja miała miejsce z Imperium kontratakuje) w kinach radzi sobie gorzej od pozostałych. W Ameryce wystarczyło to jednak do zajęcia trzeciego miejsca wśród kinowych hitów 1992 roku. W dodatku obraz został dostrzeżony przez Amerykańską Akademię Filmową, która nagrodziła go dwoma nominacjami do Oskara (za efekty specjalne i charakteryzację).

W prawdzie Batman z 1989 roku miał w sobie trochę więcej finezji, ale nie zmienia to faktu, że w obydwu filmach twórcy starannie połączyli realizm i fantazje z elementami gotyku, co dało nieprawdopodobny efekt. Może właśnie dlatego dwie pierwsze części przygód Człowieka-Nietoperza na dużym ekranie nakręcone przez Tima Burtona cieszą się zdecydowanie największym uznaniem zarówno wśród fanów komiksowych ekranizacji jak i krytyków.