Na początku lat 60-tych studio Ed Graham Productions nabyło prawa telewizyjne do postaci Batmana i planowało stworzenie serialu przygodowego skierowanego do młodych widzów w stylu Adventures of Superman i The Lone Ranger. Produkcja miała być emitowana w sobotnie poranki w CBS, a w rolę Batmana miał się wcielić się Mike Henry, który później zyskał sławę, jako odtwórca roli Tarzana.
Podobno DC Comics przygotowało już wówczas zdjęcia promocyjne z Henry'm w kostiumie Batmana. W tym samym czasie w klubie Playboya w Chicago w sobotnie wieczory pokazywano seriale filmowe z Batmanem z lat 40-tych. Stały się one bardzo popularne, a publiczność żywiołowo reagowała na poczynania bohaterów. W jednym z takich przyjęć uczestniczył Yale Udoff, producent ABC ze wschodniego wybrzeża, który od dziecka był fanem Batmana. Był on pod wielkim wrażeniem odbioru przygód Dynamic Duo przez gości klubu Playboya. Skontaktował się producentami ABC z zachodniego wybrzeża Harvem Bennettem i Edgarem J. Scherickem, którzy już w tym czasie sami rozważali wprowadzenie do ramówki serialu telewizyjnego opartego na komiksie. Udoof zaproponował im postać Batmana. Nawa produkcja swoim stylem miała przypominać serial The Man from U.N.C.L.E.
W 1965 wyniki oglądalności American Broadcasting Corp. (ABC) były słabe i stacja szukała nowego programu, który mogłaby pokazywać w nowym roku. Kiedy negocjacje pomiędzy CBS i Graham stanęły w miejscu, DC szybko ponownie uzyskała prawa do postaci Batmana i zawarło umowę z ABC. ABC przekazała w dzierżawę prawa do produkcji serialu wytwórni 20th Century Fox. Fox zaś przekazał projekt Williamowi Dozierowi i jego firmie Greenway Productions. ABC i Fox spodziewały się pełnego humoru, ale zarazem poważnego serialu przygodowego. Dozier jednak, który niezbyt zachwycony był komiksami, doszedł do wniosku, że jedynym rozwiązaniem, by serial odniósł sukces, jest zrobienie campowej komedii. Pierwotnie pisarz powieści szpiegowskich Eric Ambler miał napisać scenariusz do filmu, który miał być wprowadzeniem do serialu, jednak wycofał się z projektu, kiedy dowiedział się o campowym podejściu Doziera.
"Kupiłem kilkanaście komiksów z różnych roczników, przeczytałem wszystko i wtedy pomyślałem, że musieli postradać zmysły. To było takie dziecinne i wtedy wpadłem na bardzo prosty pomysł, co też należy z tym zrobić. Należało to wszystko jeszcze bardziej przerysować, pomyślałem, że byłoby to zabawne dla dorosłych i cały czas atrakcyjne dla dzieciaków, trzeba było trafić do obu grup by mieć szanse na sukces." - William Dozier
"To były trudne poszukiwania [aktorów] ponieważ trzeba było znaleźć aktora, który był gotowy grać w Alice In Wonderland tak jakby to był Hamlet." - Charles Fitzsimons
ABC przesunęło premię na styczeń 1966, a planowany film na letnią przerwę pomiędzy sezonami. Na głównego scenarzystę wybrano Lorenzo Semple, Jr. Napisał on scenariusz do pierwszego odcinka i zazwyczaj w swoich tekstach trzymał się popkulturowej przygody. Stanley Ralph Ross, Stanford Sherman i Charles Hoffman byli zaś scenarzystami, którzy bardziej skłaniali się ku campowemu stylowi. W przypadku Rossa czasami nawet do elementów slapstickowych i satyry. Zamiast produkować godzinne odcinki Dozier i Semple zdecydowali się, że serial będzie emitowany dwa razy w tygodniu, w dwóch półgodzinnych odcinkach, z cliffhangerem łączącym obie historie, tak, jak to miało miejsce w produkcjach z lat 40-tych. W końcu powstały dwa zestawy testów ekranowych z Adamem Westem i Burtem Wardem, oraz Lyle'em Waggonerem i Peterem Deyellem w rolach Batmana i Robina. ABC kupiła serial przed obejrzeniem zdjęć próbnych czwórki aktorów, zdecydowała się jednak na Adama i Burta. Z tą dwójką nakręcono pilotowy odcinek Hey Diddle Riddle, "Recenzje były złe, jeśli ABC wcześniej nie kupiłaby serialu, to nigdy nie trafiłby on na antenę." - William Dozier.
Pomimo słabych recenzji pierwsze opinie po emisji premierowego odcinka 12 stycznia 1966 były dalekie od negatywnych. Serial stał się przebojem.
"Początkowo nie planowano dwudniowej emisji, kręciliśmy jednogodzinny serial, ale później zdecydowaliśmy się podzielić go na dwa półgodzinne odcinki." - William Dozier
"Serial miał 52% udziały, co jest niespotykane, nie było żadnych wątpliwości, co do tego. To był największy przebój, jaki kiedykolwiek pokazywany był w telewizji." - William Dozier
Podczas pierwszej serii Batman był 10-tym programem w środy i 5-tym w czwartki. Pierwszą część pokazywano w środy, a kontynuacje w czwartki.
Serial powstał w kolorze, kiedy większość tego typu produkcji była czarnobiała. Po pierwszej serii powstał film, który również okazał się wielkim przebojem wśród rodziców i dzieci w całej Ameryce. Dzięki filmowi, serial sprzedano również do wielu innych krajów, w tym do Wielkiej Brytanii, Włoch, Argentyny, Niemiec i Portugalii.
W drugim sezonie serial zaczął cierpieć na wtórność. Ponadto krytycy zauważyli, że produkcja, która w pierwszym sezonie balansowała na granicy dramatu i humoru stawała się coraz bardziej groteskowa. To połączone wraz z faktem, że Lorenzo Semple Jr. odpowiadał za mniejszą ilość scenariuszy i miał mniejszy wpływ na serial, spowodowało, że widzowie byli nim zmęczeni, a krytycy zaczęli narzekać, że jeśli obejrzało się jeden odcinek Batmana, to tak jakby oglądnęło się wszystkie.
POWOLNY UPADEK BATMANA
Niestety, dlatego, że serial tak dobrze wystartował, to później rankingi oglądalności powoli, ale spadały. W drugim sezonie pojawiło się wielu specjalnych gości (odcinek z Liberace w roli Chandella był najchętniej oglądanym w historii całego serialu) i nowych złoczyńców, by dodać jeszcze więcej zabawy. Jednak pod koniec drugiej serii zbyt duża liczba widowni była znudzona.
Przed trzecim sezonem wyniki oglądalności spadały i przyszłość produkcji była niepewna. By przekonać ABC do pozostawienia serialu na trzeci sezon William Dozier zdecydował się dodać świeżości poprzez wprowadzenie postaci Batgirl, którą zagrała Yvonne Craig. Dla szefów studia przygotowano w 1967 specjalną prezentację, podczas której zaprezentowano promocyjny filmik z Yvonne Craig w roli Batgirl i Timem Herbertem jako Killer Motha. Spodobała się ona ABC i postanowiono dać serialowi kolejny sezon. Według Yvonne poprzez dodanie Batgirl producenci liczyli na przyciągnięcie przed ekrany męską widownię i młode dziewczęta. W trzecim sezonie emisję Batmana skrócono jednak tylko do jednego odcinka tygodniowo, z czego większość z nich stanowiła zamknięte historie. Zmniejszono również koszty produkcji. W wyniku tych zmian zrezygnowano z cliffhangerów, ale narrator cały czas zachęcał widzów, by oglądali kolejny odcinek. W trzecim sezonie postać ciotki Harriet pojawiła się tylko w dwóch odcinkach, ze względu na zły stan zdrowia Madge Blake. Scenariusze i gra aktorów stawały się coraz bardziej surrealistyczne. Dodatkowo w ostatnim sezonie pojawiło się o wiele więcej odwołań do hipisów i mody, oraz charakterystycznego slangu lat 60-tych, czego we wcześniejszych odcinkach unikano. Jednak mimo wprowadzonych zmian serial cały czas tracił widzów i ostatecznie został zakończony 14 marca 1968 roku po emisji 120. odcinka Minerva, Mayhem and Millionaires, w którym zagrał również William Dozier. Spadek widowni dotyczył jednak tylko dorosłych widzów. Dzieciaki cały czas ochoczo oglądały przygody swoich ulubionych bohaterów, ale ich rodzice byli już zbytnio znudzeni.
NIEWYKORZYSTANA SZANSA
Pod koniec trzeciego sezonu ABC planowało jeszcze bardziej obciąć budżet przez eliminację Robina i O'Hary, czyniąc w ten sposób z Batgirl jedynego partnera. Dozier i West przegłosowali ten pomysł i ABC zdjęło serial. Tydzień później NBC złożyło ofertę przejęcia serialu i wyprodukowania czwartego sezonu, a nawet przywrócenia pierwotnej formy emisji dwóch odcinków w tygodniu, jeśli plany z dekoracjami byłyby dostępne. Oferta NBC wpłynęła jednak za późno. Fox zdążył zdemolować plany zdjęciowe tydzień wcześniej. NBC nie chciało płacić 800.000 dolarów za odbudowę tak, więc oferta została wycofana.
"To był bardzo drogi serial, plany był kosztowe, efekty specjalne również, koszty nas zabijały." - William Dozier
"To była decyzja stacji by zdjąć serial, ponieważ nie miał on dostatecznie dużej widowni odpowiedniego rodzaju, nie oglądało go dość dorosłych, którzy kupują różne rzeczy." - William Dozier
"Kiedy zostaliśmy zdjęci przez ABC, zaczęliśmy się zastanawiać, czy moglibyśmy przejść do innej stacji. Kiedy wyglądało na to, że nie możemy, to buldożery zrównały z ziemią cały plan. Dwa tygodnie później NBC powiedziało »Słuchajcie, chcielibyśmy kontynuować produkcję Batmana, jeśli cały czas macie dekoracje« Nie chcieli zaczynać produkcji od zera i budować nowych planów, gdyż to pochłonęłoby 800 tys. dolarów. Było już po prostu za późno i nic z tego nie wyszło." - Yvonne Craig