.: SERIALE :: BATMAN (1966) :: DIZZONER THE PENGUIN :.
Tytuł odcinka: "DIZZONER THE PENGUIN" Pierwsza data emisji: 3 listopada 1966 Reżyseria: Oscar Rudolph Scenariusz: Stanford Sherman Zdjęcia: Meredith M. Nicholson Muzyka: Nelson Riddle Producent: Howie Horwitz, William Dozier, William P. D'Angelo
Obsada:
Adam West
Burt Ward
Alan Napier
Neil Hamilton
Stafford Repp
Burgess Meredith
George Furth
Woodrow Parfrey
Murray Roman
Dennis James
Joe E. Tata
Cindy Malone
Judy Parker
Linda Meyers
Byron Keith
William Dozier
Tony Epper
Chet Huntley
Drake Levin
Mark Lindsay
Allen Ludden
Paul Revere
Michael Smith
Phil Volk
Don Wilson
Bruce Wayne/Batman
Richard "Dick" Grayson/Robin
Alfred Pennyworth
Komisarz James Gordon
Chief O'Hara
Penguin
Gallus
Rooper
Trendek
Chet Chumley
Zbir #1
Lulu
Penguin Girl #2
Penguin Girl #3
burmistrz Linseed
Narrator (głos)
Zbir
gospodarz TV
on sam
on sam
David Dooley
'Uncle' Paul Revere
Smitty
Fang
Walter Klondike
Chociaż sytuacja bohaterów wydawała się beznadziejna, to na szczęście Alfred nalegał, by odpowiednio zabezpieczyć kostium Batmana przed działaniem kwasów. Dzięki temu Bruce bez żadnych obaw, osłaniając peleryna swoją twarz, wskakuje do kadzi i uwalnia Robina.
Ku zaskoczeniu Pingwina, który liczył już na pewne i łatwe zwycięstwo okazuje się, że Dynamic Duo wyszli cało z opresji. Podczas telewizyjnej debaty Pingwin zwraca uwagę potencjalnych wyborów, że w odróżnieniu od Batmana on jest bardziej prawym, gdyż zawsze fotografowany jest w towarzystwie policji, podczas gdy Nietoperza otaczają zazwyczaj łotrzy. Złoczyńca próbuje także zasugerować, że pod maską bohatera tak naprawdę kryje się jakiś łotr. Batman nie dostaje jednak okazji na odpowiedź, gdyż podczas transmisji pomocnicy Pingwina zakłócają jego wypowiedź. Debata zostaje jednak przerwana gdy pojawia się wiadomość na temat ataku zbirów na Gotham City Convention Hall, gdzie ich łupem ma paść cenna kolekcja klejnotów.
Bohaterowie oraz prawy obywatel Pingwin natychmiast udają się do ratusza by powstrzymać zbirów. Telewizyjni reporterzy nie omieszkują przeprowadzić bezpośredniej relacji z walki bohaterów, podczas, której to Pingwin pokonuje więcej opryszków i tym sam zyskuje większe uznanie w oczach wyborców. Chociaż Batman wie, że walka była ustawiona to i tak nie może nic w tej kwestii zrobić.
Kiedy pojawiają się pierwsze wyniki wyborów radość wybucha w sztabie Pingwina. Złoczyńca nie waha się nawet zadzwonić do komisarza Gordona, by przekazać mu, że ten nie będzie miał już pracy u nowego burmistrza, gdyż już planuje w policji zmiany. Na wysokich stanowiskach mają zostać obsadzeni Riddler i Joker. Sytuacja jednak drastycznie się zmienia, kiedy zostają podane kolejne wyniki. Pingwin widząc, że przegrywa postanawia porwać członków komisji wyborczej, którzy zliczają glosy. I chociaż Batmanowi nie udaje się namierzyć rozmowy złoczyńcy, to dzięki wcześniejszej walce z jego ludźmi, wie gdzie znajduje się jego kryjówka. Na miejscu dochodzi do walki, z której zwycięsko wychodzą Dynamic Duo, a Pingwin zostaje uwięziony w maszynie do pakowania paczek. Jak wyjaśnia mu później Batman komisja wyborcza zdążyła podliczyć wyniki wybór, nim złoczyńca porwał ich członków.
Po powrocie do biura komisarza Gordona, Batman odbiera dwa telefony od przedstawicieli główny partii politycznych, którzy proponują mu start w wyborach prezydenckich w roku 1968 z ich ramienia. Jednak bohater odrzuca obie propozycje. Zrzeka się również funkcji burmistrza na rzecz obecnego burmistrza Lindseeda.
Rozwiązanie uniknięcia śmierci przez bohaterów jest dość banalne, ale z drugiej strony mamy nowy gadżet Batmana, czyli kwasoodporny strój. Mam nadzieje, że w przyszłych odcinkach twórcy nie zapomną o tym ulepszeniu. Co zaś się tyczy samej historii, to brakuje jej ostrej satyry, którą przedstawiała pierwsza część historii. Wyraźnie brakuje jakiegoś większego działania ze strony Batmana. Bo chociaż z jednej strony twórcy wskazują, że nie ważne są sondaże, bo i tak to przy urnach dokonywany jest przez wyborców ostatni wybór, to Batman powinien trochę bardziej się zaangażować, a przynajmniej odpowiedzieć na brudne zagrania Pingwina.
Na szczególne uznanie zasługuje scena walki w ratuszu, gdzie w dosłowany sposób przedstawiono rywalizujących o głosy wyborców dwóch kandydatów. Polityka stanowi dla widzów taką samą atrakcję jak sport czy innego rodzaju show i w tej kwestii nic się nie zmieniło.
Gościnnie w odcinku wystąpili Jack Bailey jako moderator debaty, Don Wilson jako reporter Walter Klondike, Dennis James jako reporter Chet Chumley i Allen Ludden jako reporter David Dooley.
Walter Klondike jest parodią Waltera Cronkite'a, a Chet Chumley i David Doole to nawiązania do Cheta Huntleya i Davida Brinkleya.
Na końcu odcinka Batman otrzymuje od dwóch głównych partii politycznych w Stanach Zjednoczonych propozycję kandydowania z ich ramienia w wyborach prezydenckich w roku 1968. Bohater odmawia, jednak w przypadku jednej z partii zwraca uwagę, że myślał, że ma już ona kandydata. Tak, więc dwa lata przez wyborami serial przewidział, że prezydent Johnson nie będzie ubiegał się o reelekcję w 1968 roku.